Το πολλαπλασιαστικό υλικό & ο κίνδυνος ευθυνών που απορρέουν από αυτό
Ο αγροτικός κλάδος παραδοσιακά αποτελούσε τον κινητήριο μοχλό της ελληνικής οικονομίας. Τα τελευταία χρόνια – και παρά την οικονομική και πολιτική αστάθεια, παρατηρείται μεταβολή του επιχειρηματικού γίγνεσθαι, με επενδύσεις σε γεωργικές μονάδες για την παραγωγή και εμπορία αγροτικών προϊόντων, αλλά και στροφή των νέων ανθρώπων στην επαγγελματική γεωργία (ίδρυση, δημιουργία Συνεταιρισμών και Ομάδων Παραγωγών).
Ένα νέο δεδομένο που έχει προστεθεί είναι η ανάπτυξη της συμβολαιακής παραγωγής, η οποία δίνει το δικαίωμα σε ομάδες επαγγελματιών αγροτών να προκαθορίσουν το εισόδημα, αλλά ταυτόχρονα να φροντίσουν ώστε η παραγωγή των προϊόντων να ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες και – κυρίως, το τελικό προϊόν να ανταποκρίνεται στα συμφωνηθέντα.
Συνάγεται ότι ο ρόλος τόσο του Γεωργικού Συμβούλου, όσο και η επιλογή του κατάλληλου υλικού και των αγροεφοδίων, αποτελούν κρίσιμους παράγοντες στην επίτευξη του στόχου, που δεν είναι άλλος από την αύξηση της παραγωγής – άρα και του εισοδήματος, διασφαλίζοντας παράλληλα και τους κανόνες ορθής και αειφόρου καλλιέργειας.
Το πολλαπλασιαστικό υλικό
Πέραν των ήδη γνωστών κινδύνων που απορρέουν από την αγροτική δραστηριότητα (καιρικά φαινόμενα, οικονομικοί, δημογραφικοί κ.ά.), τα τελευταία χρόνια προστίθεται και ο κίνδυνος των ευθυνών που απορρέουν από το πολλαπλασιαστικό υλικό (σπόροι, σπορόφυτα, φυτωριακό υλικό κ.ά.). Οι παραγωγοί ενδέχεται να θεωρήσουν ότι το πολλαπλασιαστικό υλικό δεν απέδωσε την προσδοκώμενη απόδοση ή ανέπτυξε ασθένειες κ.λπ., που ως αποτέλεσμα είχαν την οικονομική ζημία.
Έχουν εντοπισθεί έξι κατηγορίες απαιτήσεων από αγρότες κατά παραγωγών/εμπόρων πολλαπλασιαστικού υλικού και οι οποίες αναφέρονται επιγραμματικά παρακάτω:
Λάθη τεχνικής φύσεως
Υπερβολική και μη ακριβής πληροφόρηση
Προβλήματα βλάστησης
Ακαταλληλότητα
Προβλήματα ελέγχου ασθενειών
Διάφορα άλλα προβλήματα
Συνάγεται ότι ο ρόλος τόσο του Γεωργικού Συμβούλου, όσο και η επιλογή του κατάλληλου υλικού και των αγροεφοδίων, αποτελούν κρίσιμους παράγοντες στην επίτευξη του στόχου, που δεν είναι άλλος από την αύξηση της παραγωγής - άρα και του εισοδήματος, διασφαλίζοντας παράλληλα και τους κανόνες ορθής και αειφόρου καλλιέργειας
Από την εμπειρία μας σε τοπικό επίπεδο αλλά και από στοιχεία που έχουμε από τη διεθνή αγορά, υπάρχει η αντίληψη μέρους των εταιρειών – κυρίως μικρομεσαίων – ότι η διαχρονική και φιλική σχέση με τους πελάτες τους, αρκεί να επιλύσει άμεσα και χωρίς ιδιαίτερη επίπτωση στην «οικονομική θέση» της εταιρείας, οποιαδήποτε διαφωνία αναφορικά με την αποτελεσματικότητα του υλικού.
Πραγματικά, ένα μέρος αυτών των θεμάτων επιλύθηκε στη βάση της καλής σχέσης. Από την άλλη, υπάρχουν παραδείγματα εταιρειών που αποζημίωσαν με υψηλά ποσά τους παραγωγούς. Το χειρότερο σενάριο θα ήταν η αδυναμία να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις, οι οποίες πέραν της αποθετικής ζημίας, θα έπρεπε να καταβάλουν και υψηλά ποσά για τη νομική τους εκπροσώπηση. Επίσης, δεν πρέπει να
αγνοούμε το γεγονός ότι σε κάποιες των περιπτώσεων, οι απαιτήσεις κατά των εμπόρων/παραγωγών πολλαπλασιαστικού υλικού, βασίζονταν στη στρεβλή λογική «ας πληρώσει ο πιο εύκαιρος»…
Πώς μπορεί να προστατεύει την οικονομική της θέση και τη φήμη της, μία εταιρεία πολλαπλασιαστικού υλικού;
Υποθέτουμε ότι ένα φυτώριο πούλησε δένδρα για επιτραπέζια ροδάκινα σε ομάδα παραγωγών, για έκταση 200 στρεμμάτων. Για κάθε στρέμμα απαιτούνται 40 δενδρύλλια, άρα συνολικά 800. Κόστος παραγωγής: 500 ευρώ ανά στρέμμα / έτος. Συνολικά: 100.000 ανά έτος. Προσδοκώμενη απόδοση: 4.000 κιλά/στρέμμα, με τιμή κιλού 0.60 λεπτά, άρα 2.400 ευρώ ανά στρέμμα ή Συνολικά : 480.000 ευρώ.
Με δεδομένο ότι από το 4ο έτος τα νέα δένδρα θα δώσουν παραγωγή, το συνολικό κόστος παραγωγής για τα 4 πρώτα έτη είναι 400.000 ευρώ, χωρίς κανένα έσοδο. Στην περίπτωση όπου τα δένδρα έχουν αναπτύξει ασθένειες και δεν αποδώσουν καρπό, τότε η Ο.Π. θα υποστεί ζημία – και ενδεχομένως να απαιτήσει από το φυτωριούχο να καλύψει τόσο το κόστος παραγωγής, όσο και την ενδεχόμενη αποθετική ζημία του. Ακόμη και στην περίπτωση όπου η τρέχουσα τιμή του επιτραπέζιου ροδάκινου είναι χαμηλότερη – λόγω κατάρρευσης της τιμής – και απαιτηθεί μόνο το κόστος παραγωγής για τα 4 έτη, πόσες Εταιρείες θα μπορούσαν να ανταποκριθούν;
Η λύσηΠροκειμένου να αντιμετωπιστούν απαιτήσεις, όπου πέραν της θετικής ζημίας του παραγωγού θα καλύπτεται και η αποθετική του ζημία, η ενδεδειγμένη λύση διεθνώς είναι η ασφάλιση Λαθών και Παραλείψεων Εμπόρων και Παραγωγών Πολλαπλασιαστικού Υλικού
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν απαιτήσεις, όπου πέραν της θετικής ζημίας του παραγωγού θα καλύπτεται και η αποθετική του ζημία, η ενδεδειγμένη λύση διεθνώς είναι η ασφάλιση Λαθών και Παραλείψεων Εμπόρων και Παραγωγών Πολλαπλασιαστικού Υλικού, η οποία διακρίνεται σε δύο κατηγορίες βάσει του είδους:
– Ευθύνη Εμπόρων Παραγωγών Σπόρων – Seedsmens Errors & Omissions
Έχει σχεδιαστεί με τη βοήθεια της I.S.F. και έχει σκοπό να προστατέψει τα Μέλη της από οποιοδήποτε πρόβλημα που μπορεί να προέλθει κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, της διαλογής, της συσκευασίας, του ελέγχου κ.λπ. και να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στο εισόδημα του γεωργού.
– Ευθύνη Εμπόρων Παραγωγών Φυτωριακού Υλικού – Nurserymen Errors & Omissions
Αφορά φυτωριούχους που παράγουν ή/και εμπορεύονται φυτωριακό υλικό (ελιά, οπωροφόρα, αμπέλι κ.ά.). Το λεκτικό του, έχει σχεδιαστεί ώστε να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες του είδους.
Καταλήγοντας, ο συνδυασμός της αυξητικής τάσης του κόστους της γεωργικής παραγωγής, οι δεσμεύσεις των γεωργών να παράγουν συγκεκριμένων χαρακτηριστικών προϊόντα (συμβολαιακή παραγωγή), αλλά και η γενικότερη οικονομική «πίεση», μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι εντολές προς δικηγόρους για διεκδίκηση απαιτήσεων από κάθε εμπλεκόμενο για οτιδήποτε έχει πάει «στραβά» στη σοδειά τους, θα ακολουθήσουν αυξητική τάση.